Son zamanlarda tutkulu bir şekilde Cafe Anatolia müziklerini dinliyorum. Grup üyelerini pek göremediğimiz ama bildiğimiz pek çok şarkıyı ve fon müziğini çok daha etkileyici bir düzenlemeyle birbirinden güzel enstrumantel forma dönüştüren bu grubu doğrusu bende oldukça merak ediyorum.
Günümüze gelinceye dek hit olmuş şarkıları enstrumantel olarak keyifle dinlerken bir yandan da müziğin o içime işleyen tınılarına kapılıp sesli olarak “şimdi uzaklardasın” söyleyerek adeta gruba eşlik ediyorum. Sanki Cafe Anatolia Müzik Grubu bulunduğum mekanda benimle birlikte ve bende o çok sevdiğim şarkıları grupla birlikte defalarca prova yapmışız da nihayet “tamamdır “ edaları içinde adeta büyük bir ustalıkla okuyorum bir anda !… yada bana öyle geliyor demek daha doğru olur. Şarkı söylemek konusunda ustalık kim ben kim! Nacizane bir dinleyiciyim sadece, bir de işte öyle içimden geldiğinde hoş melodilere eşlik edenlerdenim.
“ Söyleyene değil söyletene bak” dememişler boşuna… Böyle usta müzisyenler olunca eh bende söyleyiveriyorum işte kendi kendime, yeter ki söylediklerimiz bunlar olsun diye de ekliyorum içimden…
