Bir Köy Öğretmeninin duygu dolu öğretmenlik anıları...

Bir yaz tatili de göz açıp kapayıncaya kadar geldi geçti. Şimdi yeni bir eğitim yılına daha girmek üzereyiz. Tatilin son günleri yaşanırken, yeni eğitim döneminin hummalı koşuşturmacaları da başladı. Yeni kayıtlar, yeni formalar, okul araç-gereçleri- kırtasiye alımları... diğer yandan, özlem duyulan arkadaşlara ve en önemlisi de değerli Öğretmenlere kavuşacak olmanın heyecanı var... Bizler de o heyecanı çocuklar(ımız)la birlikte yaşarken, kendi öğrencilik yıllarımız da gözümüzün önüne geliyor çoğu kez... özellikle ilkokul çağlarımız, okula ilk başladığımız o gün ve her birimizin hayatında özel bir yere sahip olan İlkokul Öğretmenimizi hiç bir zaman unutmuyoruz... öyle değil mi!

Öğretmenlik mesleğinin ne kadar özel ve kutsal bir meslek olduğunu kendi ilkokul öğretmenimi anımsadıkça çok daha iyi anlıyorum. Zaman zaman günümüz Öğretmenlerini, öğrencileri ve eğitim öğretim anlayışını sorguladığım da sıkça oluyor... Bir, şimdi ki zamana bakıyorum bir de, kendi yetiştiğim zamanlara... (Davranış ve yetiştirme tarzlarına; disiplin, özveri ve fedakarlıklara...)

Yeni bir eğitim ve öğretim yılına girmek üzereyken, şimdiden tüm öğrencilere ve değerli öğretmenlere başarılı bir yıl diliyor...ve sizlere, Kemahkalesi sitesinde yer alan ve okurken son derece etkilendiğim, sizin de ilginizi çekeceğine inandığım, kırk yıl öncesine ait bir köy öğretmeninin duygu dolu anılarını, Abdullah Bozdemir'in sunuş yazısı ile birlikte sizlerle paylaşıyorum... 

devamı

*Yazı, Arşivimdendir