Braga’dan sonra Portekiz’in eski başkenti Guimarães’e hareket ediyoruz. Guimarães, Braga’ya oldukça yakın mesafede. Etrafı yemyeşil dağlarla çevrili Guimarães, tarihini korumuş ve tarihiyle bütünleşmiş bir kent olduğunu, daha kente girdiğimiz andan itibaren hissettiriyor bize. Braga’da olduğu gibi Guimarães’da da, geniş meydanlar karşılıyor bizi.
Guimarães’in bugüne kadar korunmuş olan tarihi dokusu yanında en önemli özelliği Portekiz’in kuruluşunda oynadığı rol.
Portekiz gezimizin ikinci durağı, Porto’ya yaklaşık 45 dakikalık bir mesafede Portekiz’in kuzeyinde yer alan Braga şehri, eski adıyla “Bracara Augusta”. Şehir Bracari adında bir Kelt Kabilesi tarafından kurulmuş, daha sonra ise Romalılar tarafından işgal edilen bölge, 11. yüzyılda ülkenin dini başkenti ve büyük bir başpiskoposluğun merkezi haline gelmiş. Avrupa’nın güneybatısında, İber Yarımadası üzerinde yer alan ve Portekiz’in en büyük 3. şehri Braga’da bu yüzden oldukça fazla kilise ve katedral bulunuyor.
Dini inançlarına ve geleneklerine bağlı olan halkın koyu bir Katolik olduğunu öğreniyoruz. Avrupa’nın en çok kilisesine sahip olan Braga, geçmişinde olduğu gibi bugün de Portekiz’in inanç merkezi olarak kabul ediliyor. Şehrin tarihi ise bir hayli eski. Milattan önce 21. Yüzyılda kurulmuş olan şehrin, İber Yarımadasının Hristiyanlaşmasında büyük rol oynadığı biliniyor.
Hindu dininde gezginlerin koruyucu bir tanrısı varmış İndra. O bir gence diyor ki; “düş yollara, yolculuk insanın insan olmaktan kaynaklanan kusurlarını giderir, yeni ufuklar açar. Yolculuk yapmayana mutluluk yoktur."
Üstelik gezince insan, yaşadığı rutin hayatın dışında pek çok yaşamlara tanıklık ediyor. Farklı coğrafyalar, farklı kültürler, farklı hayatlarla buluşunca dünyaya bakışı da değişiyor! İnsan her yerde hep aynı insan, ama insanı diğerlerinden farklı kılan en önemli özelliği bilinci. Akıl ve mantık süzgecinden geçmiş bilinçli toplumlarda hayatın seyri de değişiyor. Sanata, tarihe, doğaya, insana tüm canlılara, kısaca hayata verilen değerle o şehirler, kentler, köyler bambaşka bir çehreye bürünüyor. Ayrıca gezerken, pek çok şeyi gözlemleme fırsatı buluyorsunuz, aynı zamanda kendi coğrafyanızla da kıyaslama yapıyorsunuz doğal olarak. Görmenin, duyumsamanın da çeşitli biçimleri var. Eğer ki çok iyi bakarsanız etrafınıza, bir dolu gözlem ile pek çok bilgiye, kaynağa da sahip oluyorsunuz. Anılar hanenize ise yenileri ekleniyor. Demem o ki, yeni yerler görmenin artıları bir hayli çok.
Karya Kentleri gezimiz muhteşem coğrafyamızın nadide köşeleri arasında devam ediyor. En son Karya Kenti Milas’a uğramış ve burada Gümüşkesen Anıtı’nı yakından incelemiştik. Şimdi ise sırada Muğla’nın doğa harikası beldesi Köyceğiz sınırları içinde yer alan Kaunos Antik Kenti var.
Köyceğiz Gölü’nü denize bağlayan Dalyan Çayı’nın üzerinde, Rodos Adası’nın karşısında ve Doğu Akdeniz ile Batı Akdeniz’i birbirine bağlayan antik deniz yollarının kilit noktasında bulunan Kaunos ilkçağın önemli liman kentlerinden biriydi.
“Milli mücadeleyi yapan doğrudan doğruya milletin kendisidir, milletin evlatlarıdır. Millet analarıyla, babalarıyla, hemşireleriyle mücadeleyi kendisine ideal kabul etti. Biliyorsunuz ki, asırlarca meydana gelen mücadeleler ve bunların neticeleri olarak da büyük tarihi zaferler vardır. Fakat o zaferleri kazananlar kendi ideallerinin değil, şunun bunun hırsı peşinde kul köle olarak bulunmuşlardır. Halbuki milli mücadelede kişisel hırs değil, milli ideal, milli onur, gerçek etken olmuştur.” (1925) Mustafa Kemal Atatürk
Samsun gezimizin en önemli destinasyonlarından biri çok büyük bir alana kurulmuş olan Milli Mücadele Parkı ve Açık Hava Müzesi bünyesindeki; Çanakkale Savaşından düşmanın İzmir'de denize dökülüşüne kadar süren zorlu mücadeleyi temsil eden seramik rölyefler, Samsun ve ilçelerinden İstikbal Savaşında kaybettiğimiz 1200 Şehidimizin isimlerinin yer aldığı 'Şehitler Yazıtı' ayrıca Milli Mücadeleyi anlatan 10 adet bronz rölyef ile 7 figürlü 'Milli Kurtuluş Anıtı' olmuştu.
Çiçeklerin her biri ayrı ayrı güzeldir, ancak bazı çiçekler vardır ki onlar daha bir özeldir. Hele ki bu çiçek bizim için çok değerli bir isme ithaf edilmiş ise. İşte bu çiçek ‘Atatürk Çiçeği’dir. Doğanın en güzel çiçeklerinden kabul edilen Ponsetya’nın çiçekleri birer harikadır. Etrafı yeşil yapraklarla çevrili ortada öbeklenmiş o kırmızı yaprakları biz her ne kadar göz yanılsaması ile ilk baktığımızda bitkinin çiçekleri olarak algılasak da, asıl çiçekleri kırmızı yaprakların arasında küçük küçük kendini gösteren sarı çiçeklerdir. Ayrıca ‘ATATÜRK ÇİÇEĞİ’ni özel günlerde eşe dosta armağan etmek bizim içinde bir ayrıcalıktır.
Merak ettim, ‘acaba bu çiçeğin adı neden ‘Atatür Çiçeği’dir, mutlaka bir hikâyesi olmalıdır bu çiçeğin dedim ve ‘Atatürk Çiçeği’nin hikayesinin izini sürdüm.
Taksim’deki sanat galerileri ziyaretimin ilki Tünel Sanat Galerisi'nde Ressam Mevlüt Akar'ın 'Düş-Görü' Resim Sergisi olmuştu, ikinci durağı ise ANAMED oluyor. ANAMED ise çok ilginç bir sergiye ev sahipliği yapıyor. “Yusuf Franko’nun İnsanları: Bir Osmanlı Bürokratının Karikatürleri” Sergisi Bahattin Öztuncay küratörlüğünde hazırlanmış. Ömer M. Koç Koleksiyonu’nda yer alan, 19. yüzyıl sonu Osmanlı bürokratı, Hariciye Nazırı, Mutasarrıf, cemiyet adamı ve aynı zamanda oyunbaz bir karikatürist olan Yusuf Franko Kusa Bey’e ait karikatür albümünü ilk kez gün yüzüne çıkarıyor.
Karaköy’den sonra Taksim İstiklal Caddesi’nde ilk ziyaretim Ziraat Bankası Sanat Galerisi oluyor. Ziraat Bankası Tünel Sanat Galerisi genç Ressam Mevlüt Akar’ın "Düş-Görü" adlı resim sergisine ev sahipliği yapıyor.
Ressam Mevlüt Akar'ın, "Düş-Görü" adlı resim sergisi genç sanatçının tuval üzerine akrilik ve yağlı boya eserlerinden oluşuyor. Sergide yer alan eserlerin birçoğu 2017 imzalı.
Eski bir inanca göre hiç kimse boş yere İstanbul'da dünyaya gelmez! Ve pek çok insan hayattayken dünya gözüyle de olsa bu kadim şehre ayak basmak ister, onu solumak, onunla hemhal olmak ister. Bu inanca göre bu şehirde doğan ya da bir şekilde bu şehrin suyundan içen herkesin illa ki bir vazifesi ve geçmişten gelen bazı görevleri vardır, zira burası efsunlu bir şehirdir. Bu inanç ne kadar doğrudur bilemeyiz ancak İstanbul sahip olduğu pek çok özelliği ile hakikaten müstesna bir şehirdir! Tarihin, entrikaların, yıkımların, aşkların, ihanetlerin hep kol gezdiği bir şehirdir burası ve aynı zamanda umudun şehridir.
Ve İstanbul'un kalbi ise Pera'da atar!. Burası yüzyıllar boyunca sanatın, güzelliğin, asaletin, görkemin her milletten renkli ve çok kültürlü hayatın çekim merkezi olmuştur!.. Ancak bugün o Beyoğlu eski günlerini ve kaybettiği kimliğini arar duruma gelmiştir. Tarihi sinemaların yerini AVM.lerin aldığı, asaletin yerini rüküş ve pejmurde bir kirliliğe bıraktığı ve pek çok esnafın birer birer kepenklerini kapattığı kentin kadim insanları biliyorum Pera'nın hızla değişen bu görüntüsüne çok üzgünler. Bir milleti sanattan mahrum bırakmak, onu gericiliğe, karanlığa teslim etmek demektir. Yine de direnen kurumlar var. Sanat Galeri ve müzikevleri, kitapevleri...ve bu kurumlar köklü geçmişleri ve birikimleri ile hayatı canlı tutmaya, toplumu aydınlığa götürecek olan sanatsal etkinliklere destek vermeye devam ediyorlar hâlâ...
‘Kuşlar Yasına Gider’ Bir solukta okuduğum ve hiç bitmesini istemediğim bir kitap oldu. Hasan Ali Toptaş'ın daha önce okuduğum kitapları yanında bu kitap çok daha sarsıcı bir etki bıraktı üzerimde.
Hikâye baba-oğul ilişkisini ve babanın hastalık süreçlerinde oğlu ve eşiyle yaşadığı zorlu süreçleri anlatıyor. Hikâyenin merkezinde ise baba Aziz Bey var. Her ne kadar baba ve oğulun geçmişten kalan ufak tefek dargınlıkları olsa da yine de aralarında büyük uçurumlar ve hesaplaşmalar yoktur.
