Van depreminin düşündürdükleri...

İhmal ve ihanetlere kurban edilen hayatlarda yine aynı acılar yaşanırken düşünmeden edemiyor insan…  gerekçeler hep aynı!.. fay hatlarının çukurlarına düşen insanlar, esaretin ve aymazlıkların bedellerini hayatlarıyla öderken neyin hesabıdır bu verilen!..

“Kimsesizlerin kimsesi Cumhuriyetimiz!” için  birbiri ardına ölümün kucağına atılan Mehmetçiklerimiz! diğer yandan bedenleri yok etme pahasına sermayenin tuzaklarına takılan ve göz göre göre ranta kurban edilen insanlarımız…

Çöken kolonların altında yaşam savaşı veren insanların umutla çırpınışları, anaların, yavruların feryatları, çaresizlikleri… ve ardından çırılçıplak kalakalmak öylece! evsiz, barksız, öksüz ve yetim!.. eksik ve yitik! üşüyen bedenler ve onarılamaz ruhlar! gidenler gitti!.. şimdi geride kalanlara da bu kara kışlarda ölmekten beter yaşama tutunabilmek kaldı…

Van’daki deprem felaketinin gazetelere yansıyan fotoğrafları ve tv. yayınlarındaki görüntülerine bakarken;  bilinçsizlik, ilkesizlik, cahillik, yoksulluk ve yoksunluğun dört bir yandan bizleri kuşattığını görmek… hem içimi acıttı hem de keder sardı her yanımı!.  keder(im)  yerini daha büyük bir kaygıya bıraktı!..

Yalnız olmadıklarını hissedebilecekleri oranda milli ve insani duygular içinde yardımlar yapıldı hayırsever vatandaşlarımızca ve yapılmakta hala!… ama organizasyon eksikliği içinde, adil olmayan dağıtımlar ve plansız programsız, denetimsiz ve güvenlikten yoksun bir ortamda yağmacılık ve talanların oluşumunun önüne kimse geçemedi!..

Şimdi her birimiz biraz da aynaya bakar gibi bakıyoruz memleket manzaralarına!..  felaket sonrası yaşanılanlara!.. büyük bir üzüntüyle, karmakarışık duygularla ve utanarak !.. ne bugüne kadar toplanan deprem vergisinin ne de diğer yardım adı altında toplanan paraların hesabını soran, sorabilen ne de hesap veren var!.. Tek tük hesap soranlar olsa da ka-ale alınırlar mı acaba! Merakla bekliyorum umudum olmasa da!

Millet büyüklüğünü gösterdi amma ya Devletimiz!.. afet ve koordinasyon merkezimiz!.. ve her bir boyutu ile insanlık hallerimiz!..

Gösterişte önde gideniz biz!.. ama akılda, ahlakta ve fazilette sınıfta kalan yine biz!..

Milli birlik ve beraberlik ülküsü içinde ayırımsız; eğitimde, ekonomide ve sosyal hayatta; kuzey-güney, doğu-batı demeden, karşıt yada yandaş siyaset düşünmeden, dini duyguları devletin işlerine alet etmeden, adil bir düzende ve gerçek bir vatan sevgisi ve Cumhuriyet bilinci içinde ol(un)madan!.. mümkün mü refaha çımak!...

Hele ki,
Yöneten değil de yönetilen bir ülke de olursa bu vatan!
Bu topraklarda korkarım ki daha nice erozyonlar yaşanır ve çok faylar altında kalır bu canlar!..

İyi niyetli halkın 'bir iyilik yap at denize!' mantığı içindeki duygularının 'istismar edile-bilinirlik!!!' düşüncesi dahi taşımadan, deniz fenerlerine!.. attıkları, akıttıkları gibi!.. yapılan yardımların ‘aydınlatsın diye! karanlığa tutulan fenerlerin!’ nereye uzatıldığının ve  toplanan onca Deprem Vergisinin nereye gittiğine dair?? bilinmezliklerine daha yanıt bulamamışken!   ve onlarca sorumuz , 3T 1D... , böyle askıda kalmış iken sesimizi duyan var mı acaba bizim?

Artık o Atasına ve Ülküsüne güvenen Cumhuriyet çocukları yavaş yavaş çekiliyorlar aramızdan!.. geriye kalan; halkına, iktidarına, adaletine ve yarınlarına güvenmeyen kitleler ne yapacaklarını bilmez haldeler…

Oluşan kaousu bir de bu şekilde okumak lazım!

Şimdi erdem(siz)likleri seyrediyoruz çok az sızabilen kanallarda; tv. ve gezete sayfalarında…

İnsanlığımız iki paralık artık!.. kimi felaketleri bile fırsat bilip göstermelik yardımlar yapma telaşında.. kimi kamu gücünün ilk elden yardım nasibini almakta! kiminin köyüne uzaktan yakından başını uzatan bile yok! kalmış bir başına!..  

Hepimiz anımsıyoruz  2011'in başlarında yaşanılan ve Japonya’yı kasıp kavuran 8.9 şiddetindeki Deprem ve Tsunami felaketini!.. ve Japon halkının bu felaketle baş edebilme süreçlerinde acılarını içine atıp, yaralarını sarmaya çalışırken hem devlet hem de halk nasıl organize olduklarını… özellikle o günlerde ben, uydu üzerinden Orta Asya’ya yayın yapan Japonya NHK World TV.' den an ve an felaket  haberlerini ve görüntülerini izlemiştim bu kanaldan… bir Japon halkının felaket karşısında sergilediği  sahneleri bir de bizim vatandaşlarımızın sergiledikleri görüntüleri düşündüm üzüntüyle!..

Deprem felaketinde yaşananlar bir tokat gibi çarparken yüzümüze alınacak dersler de bir o kadar çok elbette her birimize!..

İşte ülkeleri dev bir afete uğramış durumdaki Japon vatandaşlarından öncelikle bizim sonra da  tüm dünyanın alması gerekenler gibi… (bkz. 'Demek ki İnsan Olmak Başka Şey!')

Kıssadan hisse

Çadırsız, evsiz barksız kalınca naçar, nereye saldıracağını bilemez bir halde oluyor insanlar! Peki ya yurtsuz kalmak!..hiç düşündünüz mü peki YURTSUZ! kalınca insanın hali nice olur!..

İşte bu vatanın şimdi! “kimsesizlerin kimsesi !” olacak;
ANADOLUMUZA  ve CUMHURİYETİMİZE SAHİP ÇIKACAK!.. GERÇEK VATAN SEVERLERE HER ZAMANKİNDEN ÇOK DAHA FAZLA İHTİYACI VAR…

Depremde nerede durmalı?

'Atilla Kart'ın Sorusu ?'
için tıklayınız.
('Ne Mutlu Türküm Diyene'
bağlantısından)

Resim: İnternet Medyasından