Yeni ev heyecanı!

Uzun zamandır buralarda yoktum, belki merak ettiniz! bu arada arayan, soran, mesaj atan değerli dostlarımıza çok teşekkür ederim. Neden olmadığıma gelince, yine yeniden tebdil-i mekân eyledik ama bu defa kendi evimize. 

'Meğer ne zormuş taşınmak!' diyemeyeceğim, çünkü bu ilk taşınmamız değil. Özellikle şehir dışında veya yurt dışında öğrencilik yapanlar ya da iş gereği tayin dolayısı ile sık sık mekan değiştirenler taşınmanın ne demek olduğunu iyi bilirler. Ben de en çok Londra'da öğrencilik yaptığım yıllarda sık sık taşınırdım... ama o zamanlar daha bir hafiftim. Bir sırt çantası, bir bavulla hemencecik otağımı kurardım. Sonra, zamanla birlikte daha çok biriktirir olduk! Kitaplarımız, enstrümanlar, pikaplar, plaklar, kameralar, tablolar... hobilerimiz, anılarımız... biriktikçe birikti... 

Ve 4 yıl aradan sonra gündemimizi yine taşınma heyecanı sardı. Karar alındı, beton yığınları içinde hapis olsak da! tek cazip unsur mekanın işe yakınlığı ve kira vermemek düşüncesi içinde... harekete geçildi. 

Tek tek elden geçirildi tüm eşyalar. Görünenlerin dışında bir de görünmeyenler vardı ki, onlar; kenarda, köşede,çekmecelerde, raflarda kalanlar.

Karınca gibi insan, hiç durmaksızın taşır da taşır!..işte o dipte bucakta elinize geçenleri gördükçe şaşırıp şaşırıp kalırsınız..ne zaman alınmıştır onca şey, hangisi ne kadar kullanılmıştır!. 

Sonra birer birer atmalara gelir sıra! Kıyamazsınız, bakar durur, evirir çevirirsiniz... ama kullanmıyorsanız yer işgal etmesinin de bir anlamı yoktur, kararınızı verirsiniz ve... kendinizle yaptığınız mücadelenin sonunda evetttttt gözünüzü karartır atarsınız..ve arkası gelir artık.. bir tek manevi olarak özel bulduklarınız vardır, işte onları sakınırsınız!. bunun dışında attıkça hafifler rahatlarsınız.  

Bu dünyadan göç edip giderken, ardımızda bir tek iyilikler ve insanlık adına yaptıklarımız/yapacaklarımız kalacak nasılsa, gerisi boş!. 

Bu süreçler de yaşandı. Birer birer eve koliler taşındı... ardından konularına göre, giysiler, araç-gereçler, mutfak eşyaları, kırılacaklar, ayrıldı, çok özeller nakliyecilere değil bizzat kendi ellerimize kaldı :)) kitaplar, kitaplar, kitaplar.... kutu-kutu pense yer gök kitap-kitap, kitap :))) ve laf aramızda (diğer yakadan) daha gelecek kitaplar var.. sonunda kitaplar içeri biz dışarıda olacağız..vaziyet bunu gösteriyor ;))

Ve... yeni mekana girdi her biri... bu defa yeni bir ayıklama daha yapıldı.. Eşyalar, mobilyalar sığdı- sığmadı!.. elde toz bezleri, viladalar, sil-sil bitmek bilmez temizlik faaliyetleri.. Gelen- giden tesisatçılar, sözünü tutmayan müteahhitler...  zamanında gelmeyen bekleten, sözüm ona yetkili servisçiler, yeni olan ama velâkin arızalı çıkan ürünler.. yeni tedarik etmeler, meraklı komşular!.. telekominikasyon sıkıntıları, internet bağlantı sorunları derken.... bu, yeni ev heyecanı mı, yoksa hezeyanı mıdır bilemedim!

Nihayet sonunda taşındık, işimiz tamamen bitmese de şimdilik yerleştik gibi görünüyoruz!.. çünkü bir gurup kitap ve araç-gereç daha var, gelecek... onları da sığdırabilirsek eğer!.. tamam olacağız.. Ve o zaman ben ' iş bitti yapı paydos' diyeceğim..Çünkü biz de bittik!. Gerçek şu ki çokkkk yoruldum- yorulduk!.

Oysa dünya malı dünyada kalacak!.  ne kadar az ise eşyan o kadar hafifsin..Hiç bir zaman malda mülkte gözüm olmadı.. Tek, başımızı sokacak ve kira vermeyeceğimiz bir evimiz olsun dedim...hepsi bu!. Doğallık ve sadelik tek isteğim budur benim :)) şu an yaşamımız büyük şehirde ucube binaların arasında..oysa yeşillikler içinde, kuş cıvıltıları ile güne merhaba diyeceğim sakin beldeleri tercih ederim... ama şimdilik halimiz ahvalimiz  budur dostlar!. 

Bir düzen kurmak, o düzene, mekana, çevreye alışmak, manevi bir bağ kurmak ve sonradan sil baştan yapmak kolay değil desek de, insan nelere alışmıyor ki şu hayatta!. sonra, dünyalar senin olsa ne çıkar!.. sonuç olarak, hepimiz misafiriz bu alemde!.  'bu da gelir, bu da geçer diyelim!...' yorgunluklar da unutulur, yeter ki gönüller yorulmasın.. 

Temennimiz sağlıkla ve huzurla yaşamak olsun.. 

Bu arada bloğumu ve paylaşımlarımızı özlemişim...bir müddet daha seyrek olacaksa da ziyaretlerim, yine de, arada sırada da olsa, fırsat buldukça buralara gelirim :))

İyi ki varsınız, 

Sevgilerimle...

Esin Bozdemir