Gönen Dağ Ilıcası ve Köy Konağı

Gönen, Marmara Bölgesi'nde Balıkesir ilinin şirin bir ilçesidir. Doğusunda Manyas ve Bandırma, batısında Biga ve Yenice ilçeleri, kuzeyinde Marmara Denizi ve Erdek Körfezi, güneyinde ise Balya ilçesi ile çevrili olan bu ilçe, özellikle şifalı termal suları ile meşhurdur. Kazdağları'ndan doğan Gönen Çayı ise ilçenin içinden geçerek Marmara denizine dökülür. Bereketlidir toprakları. Hamarattır kadınları. Benim ise anne ocağımdır. Bu yüzden, anneannem hayatta iken, ilkokul ve orta öğretim yıllarımda yaz tatillerinde sık sık giderdim Gönen'e.

Kaplıcaların olduğu bölgede bugün de mevcut olan kuğulu bir parkı vardı Gönen'in ve ben  o parkı çok severdim. Hele ki anneannemle benim öyle unutulmaz kaplıca serüvenlerimiz olurdu ki, aman aman :)) başlı başına bir program.

Kaplıcalara gitmek için, sabahın erken saatlerinde kalkar, kelle peynirli, çekirdeksiz üzümlü hafif atıştırmalıklar hazırlanır...ve, güldür güldür akan boş bir kurna başı bulmak üzere pür telaş yola koyulurduk. Haftanın belli günleri bayanlara, belli günleri de erkeklere açık olurdu. Erken kalkan yol alır hesabı, sabah kaplıcaya ilk adım atanlardan biri de biz olurduk... varışımızın üzerinden beş on dakika geçmeden de hamam bir anda dolardı. Takunyalar, peştameller, hamam tasları, mis gibi sabun kokuları içinde...süzülerek girerdik yuvarlak kubbeli mekâna.

Bir zamanlar hayatlarımızın içinde başlı-başına kendine yer bulan bir hamam kültürü vardı. Evlerde mevcut olsa da banyolar, sıcak su kaynaklarının olduğu buhar banyolu hamamlarda yıkanmanın yeri bir başka olurdu.

Tavanı firuze camlı,  ortada ise kocaman bir göbek taşı ve her giren çıkan da kocaman tahta kapının çıkardığı donkkkkkk! sesi ile irkilir, hele ki içeri giren tanıdık bir yüz ya da mahalleden bir komşu veya uzun zamandır görmediğimiz eş dost ise, selamlaşmalar, gülüşmeler, şen kahkahalar ve şakalaşmalarla gün tam bir şenliğe dönüşürdü. Takunya ve tas sesleri, kahkahalar akustik özelliğe sahip olan hamamın içinde yankılanır, göz gözü görmeyen buharlı termal hamam çın çınlı hamama dönüşürdü.  Tarihi mekanın içinde kimi ayaklara büyük gelen takunyalarla, tıngır mıngır arz-ı endam ederken, bir anda sabun köpükleri içinde kayıp yere düşenlere ne demeli!.. pür neşe içinde geçen hoş dakikalar...ve aralarda biraz soluk almak üzere, şadırvan başında furuko gazozlu molalar ile keyifli mi keyifli dakikalar yaşanırdı. (Anlattığım yıllar benim ilkokul çağlarım..meşhur 80'li yıllar.) Tıpkı film gibi ;)   Güldür güldür akan sularda yıkanıp, buhar banyosu içinde sauna keyfi yaptıktan sonra... sıra günün en güzel bölümüne gelirdi.

Kaplıcaların hemen yanında kızılçamların, meşe ve ıhlamur ağaçlarının olduğu yemyeşil bir gezi parkı vardı. Bugün de mevcut olan o parkın içinde kuğulu çay bahçesinde havuza yakın bir masada yerimizi ayırıp sabah anneannemin hazırladığı kahvaltılıkları açıp yanında Gönen'in meşhur baston simidi eşliğinde şöyle güzelce demlenmiş olan çaylarımızı da yudumlamak var ya!. of ki ne of, bu hoş ortamda yapılan kahvaltı bilseniz ne alâ bir kahvaltı olurdu benim için :))  

Kuğular ve ördekler de bu mütevazi sofradan nasiplerine düşenleri alırlardı elbette ;)) küçük küçük simit parçaları onların da göz hakkı olurdu;) huzur dolu ortamda çam kokuları içinde hem ferahlar, hem de keyifli dakikalar yaşardık. (yandaki görsel: buradan) 

Biz eskiden daha mı mütevaziydik bilemem..ama inanın yaşadığımız bu hoş duyguları şimdi eksiksiz donatılmış sofralarda bile aynı yoğunlukta hissedemiyoruz.. 

Bir de parkın içinde bulunan 'sevda köprüsü'nden ise mutlaka geçerdik. ;) Genellikle nişanlı çiftlerin, gelin ve damatların, sevgililerin üzerinden geçtiği 'sevda köprüsü', sevgilerin birer nişanesi olurdu adeta. ( Biz niye geçiyor idi isek artık ;) demek ki ben de gelin olduğum zaman bu köprüden geçmeyi hayal ederek prova yapıyor olmalıydım  :)) (Görsel: burdan ) 

Ve... öğle olmadan önce de evde olurduk. Bir de, erken kalkmış olmanın ve termal suyun hafifliği içinde üzerime rehavet basınca, divana uzanır uzanmaz uykuya dalardım. Gözümü açtığımda ise karşımda en az üç beş kişi olurdu. 

'Binnaz nine torunun mu geldi!' deyip, eline iğne oyasını,dantel el işini alan gelirdi 'hoş geldin'e. Konu komşu belki çok varlıklı insanlar değillerdi ama hem görgülü idiler, hem de gönülleri zengin. Kimi yeni pişirdiği poğaça, börek,  kurabiyeyi, kimi de bahçesinden topladığı meyvelerden bir sepet yapıp getirirdi. Hey gidi günler hey!.. 

Peki şimdi ben bunları niye mi anlatıyorum. Bu defa yolumuzu Gönen'in dağ ılıcasına düşüreceğiz de ondan. Gönen demek, benim için kaplıcalar demek ve aynı zamanda çocukluk anılarıma yolculuk demek! işte bu yüzden gezi yazımın girizgâhında küçük-minnacık bir anısal yolculuğun ardından Gönen-Dağ Ilıcası'na (Ekşidere) gideceğiz. Ama öncesinde Dağ Ilıcası'na yakın bir güzergâhta yer alan Köy Konağı'nda leziz süt ürünleri ile donatılmış harika bir kahvaltı yapacağız. 

Gönen'den hareketle başlayan yolcuğumuz esnasında, karşılaştığımız doğa harikası manzaralar ve at çiftlikleri yüreğimizi ferahlatıyor. Doğanın içinde bulunmak bilseniz, ne iyi geliyor. Anlaşılan metropolde yaşarken pek bir havasız kalmışız. 

Ve yaklaşık 10 km. sonra Köy Konağı'na varıyoruz. Ortam şahane. Bir ara hafif bir yağmur yağıyor, ama bu, toprağın kokusunu daha bir havalandırıyor, nasıl da özlemişiz bu kokuyu!. Çiçek kokuları deseniz ona keza. Burası tam bir çiftlik havası.

Şimdi söz sırası fotoğraflarımızda... 

*****

*****

*****

Gönen Köy Konağı'nda Kahvaltı
görsel: burdan

****

*****

*****

Çiftlik ortamında ördekler, atlar,inekler, çiçekler, böcekler eşliğinde dağ havasını koklayarak yaptığımız leziz kahvaltının ardından...tekrar yola koyuluyoruz ve kısa bir süre sonra da Dağ Ilıcası'na varıyoruz.

Dağ Ilıcası ve termal kaplıcalar (Görsel)

Dağ Ilıcası camii 

Ve atıyoruz kendimizi doğanın koynuna :) 

Dağ Ilıcası'nın bulunduğu lokasyonda, miss gibi bir orman dokusu içinde yürüyoruz.. 

****

çiğ taneleri ve yağmur damlacıkları ne hoş...

Sincap kardeş, ayak seslerimizi duyunca zıpkın gibi çıkıyor ağaca :))

Ormanda yürüyoruz...oh..mis !..  

Burada gençlik suyu da varmış!! :)) Ekşidere'nin suyundan da içiyoruz ;) 

aaaaa!.. bu su hiç de ekşi değilmiş ama :)))

dağ çiçekleri

Yeşil Gönen'e gittiğiniz zaman şifa kaynağı termal kaplıcalarında yıkanmadan,  kuğulu parka gidip baston simidi yemeden , oya pazarına gidip el emeği göz nuru iğne oyalı tekstil ürünlerinden almadan ve Gönen'e çok yakın mesafede olan Köy Konağı'nda ister kahvaltı keyfi, isterseniz mangalda pişirilen leziz tatlardan denemeden ve  Ekşidere, Dağ Ilıcası 'nın orman dokusu içinde bulunmadan sakın dönmeyiniz. 

Yeşil Gönen'e gidip de bu doğa harikası şirin ilçede dağ kokusu alıp yeşillenmeden ve sevdiklerinize yeşil yeşil bakmadan Gönen'i gezdim-gördüm demeyiniz efendim :))    

Esin Bozdemir 

 
Yol Tarifi: Gönen Köy Konağı, Güneşli Köyü yolu üzerinde Gönen Belediyesine yaklaşık 10 kilometre mesafede, Güneşli Köy yolunun sağ tarafında kalıyor. Güneşli Köy yoluna, Gönen Belediyesi önündeki tabelaları takip ederek girebilirsiniz. Gönen Belediyesine sırtımızı verip, hemen önündeki Balya Caddesinden sağ tarafa doğru hiçbir yere sapmadan gidersek güneşli Köyü yoluna çıkacağız. Gönen Güneşli Köy Konağı, Gönen Devlet Hastanesine yaklaşık olarak 7-8 kilometredir. 

*Dağ Ilıcası  detaylı bilgi için bkz *Köy Konağı bkz