Savrulsam yeniden bahar dallarına...

• 'Bahar olan dillerin çiçekleriydi sözleri.
  Yağmur olan ellerin toprağıydı gülüşleri.'

'nerde kalmıştık!'

Son zamanlarda bloğumda çokça kullandığım bir söz oldu bu! 

Yavaşlayan ben miyim? koşturan zaman mı? yoksa zamana fazla mı yüklenmekteyim? bilemedim! ama şu bir gerçek ki artık iç seslerimi daha fazla dinler oldum. Ve o sesler ki eğer bana; 'aheste çek kürekleri!' diyorsa... bu sese kulak veriyorum.  Koşturmanın ve bu delice akan hayata kapılmanın bir anlamı yok çünkü!. bazen ara molalar da gerekli. Bir de yaz rehaveti var üzerimde o da ayrı bir mesele!.

Bahar dallarının arasından sekerek geçtik ve şimdi kavurucu yaz sıcaklarını yaşıyoruz. Şehir, her yaz okulların kapanmasıyla kimi sayfiyeye, kimi köyüne, kırsala çekilirken daha bir sakinleşirdi, ancak bu yıl alışageldiğimiz o sakinlik çok fazla görülmüyor. Bunda birbiri ardına gelen zamların payı yadsınamaz elbette. Enflasyon almış başını gidiyor. Ekonomik koşullar dengeleri alt üst etti. Bir de sürekli bir göç dalgası hakim! mülteciler, evini boşaltanlar; girenler, çıkanlar... Daracık sokaklarda, bulutlara uzanmaya meyletmiş, tepeden bakan ve etrafındaki her şeyi ezmeye hükmetmiş çirkin beton yığınlarında, taşınma seferleri ise ayrı bir trafik!. Vinçlerin biri geliyor, biri gidiyor! Böylesi bir kaos görülmemiştir. 

Gönen Dağ Ilıcası ve Köy Konağı

Gönen, Marmara Bölgesi'nde Balıkesir ilinin şirin bir ilçesidir. Doğusunda Manyas ve Bandırma, batısında Biga ve Yenice ilçeleri, kuzeyinde Marmara Denizi ve Erdek Körfezi, güneyinde ise Balya ilçesi ile çevrili olan bu ilçe, özellikle şifalı termal suları ile meşhurdur. Kazdağları'ndan doğan Gönen Çayı ise ilçenin içinden geçerek Marmara denizine dökülür. Bereketlidir toprakları. Hamarattır kadınları. Benim ise anne ocağımdır. Bu yüzden, anneannem hayatta iken, ilkokul ve orta öğretim yıllarımda yaz tatillerinde sık sık giderdim Gönen'e.