'Nerde kalmıştık' derken, Sakuralarla bahara yeniden 'merhaba'

Uzun zamandır bir şeyler yazamıyorum! Daha doğrusu yazmak içimden gelmiyordu. Söyleyecek bir sözüm olmadığından değildi elbet!. Yazıp yazıp sildiğim; "artık bu yazdıklarımın ne anlamı olabilir ki!" dediğim zamanlarım çok oldu. 

Son 3-4 yıldır yaşadıklarımız, herkesi etkilediği gibi beni de çok etkiledi. Koronaydı; koronadan hayatını kaybedenlerin bilançosuydu!.. ekonomik krizdi, işsizlikti... derken bir de tarihimizin Adıyaman merkezli en ağır deprem faciasını yaşadık. Evsiz, barksız, canlarını kaybetmiş insanımızın tarifsiz acısı ve içine düştüğü durum hepimizi öyle bir sarstı ki! biz de kendi iç dünyalarımızda başka bir deprem yaşadık adeta! Ekranlarda çaresizce izlerken, o acı dolu sahneler gözlerimizin önünden hiç gitmeyecek! ya bire bir içinde yaşayanlar! İçimiz yandı, göz yaşlarımız sel oldu!. Bu yüzyılda, bu teknoloji çağında, bu yaşanılanlar! Duygularımız alt-üst oldu. İsyan, öfke, utanç, acı ve keder... Söz bitti! tüm bunlar ruh ve beden sağlığımızı etkileyecek şeylerdi. Evet, zor bir coğrafyadayız. Ancak bunda coğrafyanın bir suçu yok tabi ki! Ama 'insan' denen beşerinin ve yönetimlerin erozyona uğradığı muhakkak! Yine de halk dayanışması kayda değerdi. O dayanışma ruhu devam etmeli. Çünkü hayatın normal seyrine dönebilmesi bir hayli zaman alacak bu çok belli. Üstelik mağduriyet sadece deprem bölgesinde değil artık, enflasyon öyle bir seviyeye geldi ki! Bir de şimdi ülke gündeminde, sonucu hepimizi etkileyecek olan yeni bir seçim dönemine daha girdik. Toplum, bu kaos ortamından bir çıkış yolu, bir umut ışığı arayışı içinde! 

Oysa geçen yıl, yaz sonunda 'Balkan Gezisine' çıkmıştık, gezip gördüğüm yerleri ve gözlemlerimi yazacaktım! Çünkü Balkanlar sadece coğrafi olarak ele alınacak bir seyahatten çok daha fazlasıydı! Stratejik olarak savaşların merkez noktalarından biri olduğu kadar, küçüklü, büyüklü pek çok ulusun da yaşam alanı ve Osmanlıların da yurdu olmuş bir coğrafyaydı burası. Pek çok saldırı ve işgale uğramıştı. Çok yakın tarihte de Bosna/Hersek'de yaşananlar vardı... ve burada gördüğümüz mezarlar! tüyler ürperticiydi.

İnsanın sebep olmadığı hiçbir şey yok!. İyiliklerin de, kötülüklerin de müsebbibi hep 'insan'. Yeniden ve yeniden sorgular olduk hayatı. Ve her geçen gün eskileri daha çok anar olduk. Sade ama samimi ve sevgi dolu o günleri daha çok özler olduk. 

Bu yoğun gündemler içinde ben ise çareyi sanata tutunmakta buldum. Kendi içime döndüm. Kâh resim yapıyorum, kâh kitap okuyorum. Bazen Netflix'de filmler, bazen de online sergi ve etkinlikler içinde gezerken buluyorum kendimi. Diğer taraftan dijital dünya öylesine hızlı bir şekilde ilerlerken, ben de ne? nedir? merakla bu dünyanın içine kanalize oluyorum. 'Yapay zeka' baş-döndürücü bir hızla dünyalarımızı ele geçirmiş vaziyette!. Bu kaçınılmaz bir gerçeklik, diğer yandan duygusal insanlar için ürkütücü bir durum. Bazen de terapi niyetine mutfakta doğaçlama yemekler yapıyorum kafama göre. Biraz ruhumu, biraz midemi hoşnut etmeye çalışıyorum. Bir bakıyorum akşam olmuş. Aileme ve ebeveynlerimize olan sorumluluklarımız da var tabi. Ana ocağına gidip-gelmeler. Sağlık kontrolleri gibi rutinlerimiz...derken, geçiyor zaman. Ülkenin içinde bulunduğu koşullar malum ve bu seçim atmosferinde, geleceğe yönelik pek bir plan da yapamıyoruz açıkçası. Dünya nereye gidiyor, biz neredeyiz!. Her yeni güne 'acaba bugün yine neler olacak' endişesi içinde uyanıyoruz. 

Mevsimlerse kendi döngülerini tamamlamakla meşgul. Zorlu geçen kış aylarından sonra, dört gözle beklediğimiz bahar, nihayet hafifçe göz kırptı. Nisan yağmurları toprakla, havayla buluştu. Umudun birer simgesi badem çiçekleri de kararan, daralan yüreklerimize can suyu gibi yetişti.

Ben de uzun zamandır suskun kalan ruhumun yeniden harekete geçmesini ve gezi yazılarıma kaldığım yerden devam etmeyi diliyor, sözlerimi geçtiğimiz hafta ziyaret ettiğimiz, Nezahat Gökyiğit Botanik Parkı görsellerimize bırakarak; Sakuralarla bahara yeniden 'merhaba' diyorum. 

Sakura ağacı, Japonya'nın doğal güzelliklerinden sayıldığı için tohumu ülke dışına çıkartılamıyormuş. Fakat Japon hükümeti, dostluklarını geliştirme amacıyla bazı ülkelere sakura tohumu ve fidanı gönderir. Türkiye de Japonya'nın sakura fidanı yolladığı ülkeler arasında yer alır. 

Japon Sakura Vakfı, 1890'da Japonya'ya ulaşan ve dönmek üzereyken çıkan tayfunda batan Ertuğrul Fırkateyni'nde şehit olan Türk denizcilerin anısına 2005 yılında, İstanbul'da dikilmek üzere 527 sakura fidanı yollar. İlkbahar mevsiminde sakuraları İstanbul'da Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Baltalimanı Japon Bahçesi’de, Ankara'da Dikmen Vadisi’nde ve Isparta'nın Uluborlu ilçesinde görebilmeniz mümkün.

🌸

Kısa ömürleriyle dallarından düşmeden görebildiğimiz Japonların kutsal kiraz çiçekleri Sakuralar, renkleriyle, zarafetiyle... bir kez daha bize, hayatın güzel renkli yüzünü gösterdi. 

🌸

🌸

🌸

🌸

🌸

🌸

🌸

🌸

🌸

Yaşadığınız lokasyon  İstanbul'da N.G'e yakınsa otobanların arasında gizlenen bu harika botanik parkı siz de gidin görün isterim. Sakuraların mevsimi kısa sürse de botanik bahçe özellikle bu mevsim rengarenk bahar çiçekleriyle bir şölene dönüşüyor.  

🌸

Önceki yıllarda oldukça kapsamlı bir şekilde Nebahat Gökyiğit Botanik Bahçesini anlatmıştım.
İlgili yazı için buraya tıklayabilirsiniz.

🌸

Sevgiyle, esenlikle ve her daim umutla kalın sevgili dostlarım. 

Esin Bozdemir