Madımak hala yanıyor !

"Firavunlar Mısır'da tabletleri kırdı. Hitit orduları Avrupa'da bütün kütüphaneleri yaktı. Dünya tarihinde ilk kez Türkiye'de aydınları bir binaya koyup YAKTILAR! " Rıfat Ilgaz 

"Hüzün bulutları savruluyor kentlerden. Kir yağıyor ömrümüze. Hayat ırmağının akışına karşı durduklarını sananlar talan ediyorlar aşkları. Çürüyor düşlerimizin örgüsündeki yeşil orman. Tenimizi, canımızı incitiyor zehrin ustaları. Bu yüzden her gün biraz daha genişliyor yüzyılın alnındaki kan lekeleri." (*)

2 Temmuz 1993 tarihinde Sivas’ta, yaşananlar yüzyılımızın en büyük dramlarından biridir! Yıllar geçti üzerinden ne acılar unutuldu, ne de yangınlar söndü!..   

Madımak katliamında hayatlarını kaybedenlerin anısına Saygıyla...

Esin Bozdemir 

(*)  "Yüzyılın Yangını", Bülent Güldal -   afrodisyaS-sanat Dergisi, Sayı:16

Madımak hâlâ yanıyor!. Ve onlar hâlâ dimdik ayaktalar!

Pir Sultan Abdal Şenlikleri dolayısı ile konuklara ev sahipliği yapan Madımak Oteli, 2 Temmuz 1993 günü, şeriatçı bir güruh tarafından ateşe verildi. Aralarında ülkemizin en değerli yazarları, sanatçıları ve otel görevlilerinin de bulunduğu 35 insanımız bu ateşte yandı. Ama Madımak ateşi Sivas’ın sınırları ile kalmadı, kısa sürede tüm ülkeyi sardı.

Bir insan bir insana nasıl kıyar!. ve düşünün bir de, sürü halde koca bir güruh toplanıp, savunmasız onca insanı vahşice nasıl yakar!..

Sivas’daki yangın devam ediyor halâ!

Bu Yangın Yerinde

Yaşamak bu yangın yerinde / Her gün yeniden ölerek

Zalimin elinde tutsak / Cahile kurban olarak

Yalanla kirli havada / Güçlükle soluk alarak

Savunmak gerçeği, çoğu kez / Yalnızlığını bilerek

Korkağı, döneği, suskunu  / Görüp de öfkeyle dolarak

Toplanıyor ölü arkadaşlar  / Her biri bir yerden gelerek

Kiminin boynunda ilmeği / Kimi kanını silerek

Kucaklıyor beni Metin Altıok
"Aldırma" diyor gülerek

"Yaşamak görevdir bu yangın yerinde
Yaşamak, insan kalarak"

Ataol Behramoğlu

YÜZYILIN YANGINI !

"Bir otel odasında gencecik çocuklar
Çırpındıkça bir yudum soluk için
Üzerine benzin döküp oynayanlar
Onlar bir gün öpmeye eğilince çocuklarını
Dudaklarında duman ve yanık et kokusu
Boğum boğum tıkamaz mı soluklarını?"

Şükrü Erbaş

Hüzün bulutları savruluyor kentlerden. Kir yağıyor ömrümüze. Hayat ırmağının akışına karşı durduklarını sananlar talan ediyorlar aşkları. Çürüyor düşlerimizin örgüsündeki yeşil orman. Tenimizi, canımızı incitiyor zehrin ustaları. Bu yüzden her gün biraz daha genişliyor yüzyılın alnındaki kan lekeleri. 

' 2 Temmuz 1993 tarihinde Sivas’ta, yaşananlar yüzyılımızın en büyük dramlarından biridir! Cumhuriyet’in temellerinin atıldığı bir kentte, hayatın evrimine karşı durmaya çalışanların yarattığı vahşet dünya durdukça lânetle anılacaktır. ' (*)

saçların yıldız tozu - ali ekber ataş

Sivas'ta yakılan aydınlarımızın anısına...

saçların yıldız tozu*

I.

dal gövdeye sesleniyor
içimdeki ağrıdan
bu nasıl bir dağ ki böyle
tomur tomur açtırıyor
yangınımda ormanları

“ölüm ki matah bir şey değil”

ömrümüz sahilinde
bizse
ondan muztarip