3 Ağustos 2013 Cumartesi

Halkım ben, parmakla sayılmayan





Buğdayın Türküsü
 
Halkım ben, parmakla sayılmayan
Sesimde pırıl pırıl bir güç var
Karanlıkta boy atmaya
Sessizliği aşmaya yarayan
Ölü, yiğit, gölge ve buz, ne varsa
Tohuma dururlar yeniden
Ve halk, toprağa gömülü
Tohuma durur bir yerde


Buğday nasıl filizini sürer de
Çıkarsa toprağın üstüne
Güzelim kırmızı elleriyle
Sessizliği burgu gibi deler de


Biz halkız, yeniden doğarız ölümlerde.

Pablo Neruda
Çeviri:Hilmi Yavuz

" Hiç bir korkuya benzemez halkını satanın korkusu! "Nazım Hikmet, 1959



"Taşlar içindeki taşta, insan neredeydi?"


Esin Bozdemir


Fotoğraf: izler ve yansımalar

NOT: Bu yayın daha önce
20 Eylül 2012'de yayınlanmıştır.

Hiç yorum yok: