22 Haziran 2014 Pazar

Doğu Ekspresi ile Erzincan Kemah'tan Kars'a (1.Bölüm)

Doğu Ekspresi ile bundan tam beş yıl önce Haydarpaşa’dan Kemah’a unutamayacağımız güzellikte ve anılarımızda iz bırakan keyifli bir yolculuk yapmıştık. Ve bu yolculuğun devamını, Erzincan Kemah’tan Kars’a son istasyona kadar gerçekleştirmeyi ‘isteklerimiz’ hanesine yazmıştık. Ve nihayet beş yıl aradan sonra, bu yıl ki ilk yaz tatili programımız içine ‘Doğu Ekspresi Treni’ ile yolculuk yapmayı dahil ettik.  Pulman, örtülü kuşetli, yataklı, içinde mini buzdolabı, masası, lavabosu, temiz çarşafları, havluları ile küçük bir otel odasını andıran Kompartımanlı  Doğu Ekspresi Treni’ ile seyahat etmenin keyfini yaşayacaktık yine... 
İstanbul’dan Erzincan’a kadar karayolu ile yapmış olduğumuz uzun yolculuğumuzun ardından,  bizleri bekleyen yakınlarımızla hasret giderip, üzerimizden yol yorgunluğunu da attıktan sonra öncelikli olarak Kemah’tan Kars’a kadar gidip nostaljik! trenle sefere çıkmak var sırada. Ve daha sonra ise Erzincan’ı ve ilçelerini gezip göreceğiz. 
 * Kemah Tren İstasyonu
Önceden internetten rezervasyon yapmaya gerek duymadan sabah erkenden kalkıp, Kemah Tren istasyonundan biletlerimizi alıyoruz. Ankara'dan Kars'a yaklaşık olarak  25 saat süren Doğu Ekspresi Treni’nin Kemah'a gelinceye kadar 18 saatlik yolu kat etmiş olacağından ve çoğu yolcularını da uğurladıktan sonra, geride kalan  8-9 saatlik Kars'a yolculuğumuzda trende yer bulmakta zorlanmıyoruz.
Hızlı ve yoğun tempolu hayattan bir süreliğine de olsa bizi kopartacak ve başka hayatlara taşıyacak olan treni bekliyoruz sabırsızlıkla. Üç beş öğrenci ve birkaç yolcu ile Ankara’dan gelecek olan treni beklerken, istasyon personeli ile ayaküstü sohbet edip,  memleket sevdalısı yüreklerimizle, yapacaklarımızdan, gezgin ruhumuzun meraklarından söz ediyoruz. Trenimiz 15-20 dakikalık bir gecikme ile 08.15 gibi Kemah istasyonuna geliyor ve seri bir şekilde bir iki dakika içinde trene biniyoruz. Aksi bir durum olmazsa akşam 17.15 gibi Kars’ta olacağız.
Trenin en arkasında yer alan ‘Yataklı Vagon’ da kompartımanlar neredeyse boş gibi.. Bu durum, çalışmamızı daha esnek kılacağından bizi biraz memnun etse de konuşacak memleket insanının az olmasına üzülüyor bunu yol mesafesinin uzunluğuna bağlıyoruz. Biletimizde yer alan 7 nolu vagon un 19 / 20 no'lu kompartımanına  giriyoruz.  
(Trenin vagonları 7. vagon yataklı, 6. vagon örtülü kuşet, 5. vagon yemekli vagon, 4, 3, 2 nolu vagonlar pulman, yani yatar koltuk şeklinde biçimlenmiş.) Kompartıman, küçük ama gereksinimlerinizi karşılayacak konfora sahip. Mini buzdolabı, askılık, lavabo ve sonradan ranzaya dönüşecek iki koltuk. 
Birkaç dakika sonra kimi inen, kimi binen yolcular yerlerine yerleşir yerleşmez, kondüktörün çaldığı düdüğün sesine, tren teşkil memurunun düdük sesi ekleniyor. Lokomotifin peşine takılmış vagonlarımız rayların üzerinde yavaşça hareket ediyor. Veeee yaşasın Doğu Ekspresi Treni ile güzel yurdumuz Erzincan Kemah’tan yolculuğumuz başlıyorrrr :)
Ana istasyonlarımız Erzincan, Erzurum ve Kars ama aralarda bir çok küçük ara istasyonlarımız olacak. Yola çıkmadan önce internete bilgilerimi güncellemek üzere bakmıştım. (yandaki listeyi daha büyük görebilmek için ltf. üzerini tıklayınız.) 
Yurtdışında olduğu gibi bizde de istasyonları ve hareket saatlerini bilgilendirme amacı ile gösteren yol haritaları, broşürler olsa hiç fena olmayacak, ama artık devir çok amaçlı mobil tf/int./kamera devri. Avuçlarımızda koskoca dünyaları taşıyoruz. Ben yine de int. in çekememe ihtimaline karşı pc + cep tf.numa gerekli bilgileri kaydettim.



Kompartımanımızda yer alan masayı da hemen çalışma masası konumuna getirip.) tüm koridor ve trenin arka bölümü sanki bize tahsis edilmişçesine salına salına bir koridor camından bir kompartımanın camından dışarıyı seyrediyoruz. :)

*****
Buram buram Anadolu’yu soluyacağız, biraz güneşli biraz parçalı bulutlu ve yağmurlu da olsa hava, biz kendi havamızı bozmuyoruz asla.) çünkü her mevsimin ve o anın içinde nice güzellikler saklı.. Birer birer küçük istasyonlardan geçiyoruz. Kemah'tan sonra ilk durağımız Alp ve sonra Dumanlı istasyonu.


* Alp Tren İstasyonu 
Büyük şehirler dışında tren güzergahında yer alan köyler ve ilçelerde sadece bir-iki dakika  duruyor tren ve seri bir şekilde yolcu indirme ve bindirme işlemi gerçekleşiyor.

Yanımızdan Fırat (Karasu) nehri akıyor nazlı nazlı.. kimi yumuşak hatlı, kimi çorak, kimi sert kayalık...  çeşitli görüntülerdeki dağ öbeklerini seyrediyorum. Gökyüzünde, bulutların arasından göz kırparcasına bir çıkıp bir kaybolan güneş, gölgesini sürüyor dağların, nehirlerin, ovaların üzerine... ve gölgeler dans ediyor adeta bu eşsiz doğal panoramik görüntüde...

Hayranlıkla bakıyorum 'kimsesizlerin kimsesi' güzel yurdumun bereketli topraklarına... hangi kareyi çekeceğimi bilemez halde, elim hep deklanşörde!.. 
(ah ki ne ah! sonrasında, işin yazmak serüveninde bir dolu fotoğraf ile aklıma ne geleceğini ve bu defa da hangi kareyi seçeceğimi bilmezmiş gibi hem de.) gördüğüm manzaranın cazibesine kapılmadan edemiyorum:)

*****


başı pare pare dumanlı dağlar...

yavaş yavaş değişmeye başladıkça doğal görüntü;
tepelerinde karlar ve dumanlı dağları görünce Erzincan'a 
tepelerinde karlar ve dumanlı dağları görünce Erzincan'a yaklaşmak üzere olduğumuzu anlıyorum...
 Erzincan Garı ve Tren İstasyonuVe.. Erzincan Garı'na geliyoruz. Buradaki molamız 15 dakika gibi... inenler, binenler, kavuşanlar, buluşanlar... ihtiyaç molası vs. derken....
Tren yeniden hareket ediyor...  birbirinden ayrılan raylar, makas değişimleri.. yeni yollar,  yeni yollar, yeni başlangıçlar,  buluşmalar, kavuşmalar, ayrılıklar,  yepyeni heyecanlar, hezeyanlar!..
tıpkı hayat/lar gibi!..

*****
büyükbaşlar özgürce yayılmışlar kırlara...Yanımızda Fırat (Karasu) nehri kıvrıla kıvrıla mütemadiyen bizi takip etmekte... Güneşin alnında bıkıp usanmadan çalışan ve verdikleri molayı, içecekleri tavşan kanı çaylarla giderecek olan demiryolu işçilerimiz:)

keyifler keyif:)
 Demiryolu işçileri mola anını 
yaratıcı fikirleriyle renklendirirken, 
yorgunluk çayı ile dinleniyorlar. 
 'her nerede olursa olsun çayımızı içmeden olmaz' der gibi.) sobayı tüttürüp, başına da geçip çayın demlenmesi beklemekteler...  
* Tanyeri Tren İstasyonu 
Ve yine küçük küçük istasyonlarda bir iki dakikalık duraklarımız sürüyor...

* Demirkapı (Sansa) Tren İstasyonu Doğu Anadolu'da (Yukarı Fırat Bölümü), Fırat Nehri'nin Erzincan Ovası'na girmeden önce geçtiği boğaza Sansa Boğazı deniyor. Erzincan-Erzurum demiryolu ve karayolu bu boğazdan geçmekte. Burada aynı adı taşıyan küçük bir köy ve bir de Sansa yeni adı ile Demirkapı demiryolu istasyonundan geçiyoruz.   

Anadolu'nun kuzeyi, güneyi, doğusu, batısı her yerde karşımıza çıkan Hes'ler ve  baraj çalışmaları..Dağlar tıraşlanmış, derelere set çekilmiş!.. eski köprüler yıkılmış, yerine yeni köprüler yapılmış...
 Birbiri ardına dizili onlarca tünelden geçiyoruz... 
Anadolu’yu boydan boya, kıvrıla büküle, bazen gündüzden geceye geçerek dağları yarıp gidiyoruz.  Tren görselleri tren yolculuğumuzun asıl belgeleri gibi sanki! Ve trenle her tünelden geçişlerimiz zaman tünelinden geçercesine edalı ve heybetli ... Karanlık....ürperti verici! sonra güneşe, aydınlığa açılırken penceremiz... bize ışığın gücünü anlatır gibi!..
Erzincan Tercan'da ki tarihi Kötür Köprüsü

köprünün sadece sütunları kalmış ...güneş bizimle birlikte pırıl pırıl yolumuzu aydınlatmaya devam ediyor .) Her istasyonda görevini aksatmadan yapan ve hazır bekleyen Demir yolunun cefakar personeli, yolcularını karşılamaya hazır vaziyette bekliyor...


* Mercan Tren istasyonu

Çadırkaya Tren İstasyonu
Birbirinden ilginç köylerden geçiyoruz. İlerledikçe trenimiz, bâkir alanların görüntüsü de başlıyor. Kimi bakirlik alanlarda doğallığın verdiği bir güzellik, kiminde de fukaralığın verdiği bir keder gizli..
Her ne kadar eski kara tren’in  o tahta kurulu döşemeleri ile garip ve hüzün dolu halinden eser kalmasa da, tıpkı  Nazım Hikmet’in dediği gibi ‘memleket gibi tren’ dir Doğu Ekspresi. Anadolu mozaiği nedir? diye soruyorsanız eğer, merak edip gözlem yapılabilecek en önemli yerlerden birisidir 'Doğu Ekpresi' ile seyahat etmek..

Küçük ve şirin bir köye misafir oluyoruz:)

 Çadırkaya Köyü
kimi üzeri saç kimi de kerpiçle bezeli evler, ahırlar...

hele ki annesinin yamacından ayrılmayan
şu sevimli  tay'a ne demeli:)

koşmayı öğreniyor :) ve o heyecanla koşarken,
anneciği de gözünü kırpmadan o'nu izliyor:) ah analık!.. 

yine yollar, yine tüneller.... yeni istasyonlar...

*Erbaş Tren İstasyonu


*Karasu Tren İstasyonu

Ovalarımız... 
Traktörüyle tarlada çalışan köylümüz...tabiat ana doyuracak evlatlarını... yavaş yavaş yeşilden, sarıya dönecek tarlalar...doğanın içinde bin bir renk gizli... 

yine bir baraj çalışması daha! 


kızgın ve kızarmış topraklar....
boz/bulanık dağlar...


******
yeni istasyonlar....

*Aşkale Tren İstasyonu

*Kandilli Tren İstasyonu

*****

*****
"ömrümüzün en uzun, en kısa, en çocuk ve en ihtiyar yolculuğu"...
‘memleket gibi tren...
  memleket gibi ağır, asil ve yoksul...’
‘memleket gibi tren...  memleket gibi ağır, asil ve yoksul...’ 
ilerliyordu....
*Ilıca Tren İstasyonu

*****
ve çocuklarımız, bizim çocuklarımız!!!


canımmm :) yolculara el sallayarak; 
'heyyyyyyyyyyyy bizi de alın lütfen!! ' der gibi!
trenle yarışırcasına koşuyordu bu güzel çocuklar .)    
Coğrafi yapı da, görüntüler de yavaş yavaş değişmeye başlıyor. Palandöken uzaklardan görülmekte!.. Erzurum'a yaklaşmak üzereyiz...

*****

Erzurum Garı ve Tren İstasyonu

'çın çınnnn' :)) Erzurum yolcuları kalmasın.) 'Şimdi yolcularımıza 15 dakikalık bir mola zamanıdır.)' 
Erzurum'da çağ kebabı ve kadayıf dolması yemek  ise pek hoştur :)) ama bizim ne yazık ki yeterli vaktimiz yoktur ;)  
veeeee.... dağları karlı, yüreği harlı insanlarına el sallayarak ayrılıyoruz Erzurum'dan... 
Erzincan Kemah'tan Kars'a uzanan tren yolculuğumuzun Erzurum'a kadar olan yolun yarısına gelmiş bulunmaktayız.

Esin Bozdemir


Erzurum'dan Kars'a 2. bölümde
buluşmak üzere:)

17 yorum:

  1. Eski kara tren'ime bindim ve takıldım ardına yeni kompartımanlı ‘Doğu Ekspresi Treni'nin. Evet, trenimiz karaydı ama fotoğraflarınız kadar rengarenk hafızalamızda yer edinmişti kareler... Gerçekten 'memleket gibi tren'dir 'Doğu Ekspresi! Sizinle makas değiştirdim, sizinle o şirin küçük istasyonlarda durdum, sizinle gazete isteyen/koşan çocuklara el salladım, sizinle yeni mezralar, heyecanlar, kavuşmalar, ayrılıklar yaşadım; tıpkı hayat/lar gibi!... ne iyi ettiniz de bu sefer rotayı doğuya çevirip, bu anları bize yaşattınız.

    Güzel bir hafta dilerim size ve aileye...

    YanıtlaSil
  2. Nefes nefese okudum ,çok güzel ,görmediğim yerler.Türk filmlerinde gördüğüm bazı istasyonları burada senin fotoğraflarında görmek çok güzel Esin 'ciğim ,çok teşekkürler.Gidemesem de ,göremesem de Esin sağolsun ;blogu var görüyorum ,okuyorum ...Arkası yarınları merakla beklediğim gibi bekliyorum...Sevgiler.

    YanıtlaSil
  3. Çok keyif aldım. Devamını merakla bekliyorum.

    Demiryolunda koşan çocukların olduğu fotoya ayrıca bayıldım :)

    Sevgiler

    YanıtlaSil
  4. Esin hanım 24 yıldır memleketim Erzurum a gitmedim ama çok özlemişim şu resim beni çok duygulandırdı çok çok özledim
    devamını merakla bekliyorum sevgiler
    canan

    YanıtlaSil
  5. Çok keyifli.Aynı trendeydik galiba!

    YanıtlaSil
  6. ESİNCİĞİM AYNI YERLERE UÇAKLA VARDIĞIM İÇİN SENİN GÖREBİLDİĞİNİN PEK AZINI GÖRME ŞANSINA ERİŞTİM... ANADOLU ÇOK GÜZEL VE BÜYÜLEYİCİ. ÇEKTİĞİN TÜM KARELERE DEFALARCA BAKTIĞIM GİBİ EV AHALİSİNE DE SUNDUM :) İYİ YOLCULUKLAR DİLİYORUM VE İKİNCİ BÖLÜMÜ HEYECAN VE MERAKLA BEKLİYORUM.

    YanıtlaSil
  7. Anlatılmaz, yaşanır derler ya hani..
    Sen anlatırken yaşatanlardansın Esinciğim. İşte tam da bu!
    Kalkış anından itibaren kendimi o trenin içinde hissettim...
    Pencerelerinden bizzat seyreyledim, benzerine başka bir yerde rastlayamayacağım o rengarenk ve de harikulade manzaraları, bulutları, dağları, ovaları, büyükbaşları, narin bacaklı, şirin tayları, garları, istasyonları...
    Ve şu an sayende bir dinginlik yüklendi üstüme...
    Tren hareket halindeyken bile böylesi harika fotoğraflar çekebilmek ayrı bir maharet olsa gerek ;)
    Ellerine, emeğine, kalemine sağlık...
    Devamı için garda bekliyor olacağım:))
    Sevgiyle...

    YanıtlaSil
  8. Of! O trende olmak istedim. Görüntüler, fotoğraflar şahane! Ellerine, yüreğine, kalemine sağlık!

    YanıtlaSil
  9. "Tren" "vagon" kompartıman" kondüktör"...Bunlar beni benden alan sihirli sözcükler. Bu kez özlem duymadan, gözyaşı dökmeden izledim. İzlemedim. Çocukluğuma gittim, yaşadım, mutlu oldum.

    Ama çok da derin olsa yalnızca kendi duygularımdan bahsedip geçip gitmekle bu büyük emeğe haksızlık ettiğimin farkına vardım bu kez.

    Her birine uzun uzun hayranlıkla baka-kaldığım o harika fotoğrafları çeken elleri, o karelerin altında yazılı (onlara açıklama diyemem sığ kalır) buram buram yurt sevgisi, doğa ve insan sevgisi çağrıştıran duygu ve bilgi dolu şiirsel satırları bize sunan yüreği içtenlik ve minnetle kutluyorum.

    Ve söylemeğe gerek var mı bilmem, devamını heyecanla bekliyorum Esin' cim.

    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  10. SEVGİLİ BLOG DOSTLARIMIZ, SAYFAMIZI DEFALARCA ZİYARET EDEN KIYMETLİ OKURLARIMIZ...

    DOĞU EKSPRESİ İLE YOLCULUĞUMUZDA ANADOLU SEVDAMIZA ORTAK OLAN VE ANLAMLI YORUMLARINIZLA BİZLERİ ONURLANDIRAN YOLDAŞLIĞINIZ BİZİM İÇİN ÇOK DEĞERLİ...HER BİRİNİZE AYRI AYRI TEŞEKKÜR EDERİZ.

    NOSTALJİK YOLCULUĞUMUZ DEVAM EDERKEN.
    YEPYENİ YOLLAR, YOLCULUKLAR BİZİMDİR.. diyor...

    Nazım Hikmet'in ölümsüz dizeleri ile sizleri selamlıyoruz!..

    Ve 'BU MEMLEKET BİZİMDİR' DİYORUZ...


    " DÖRTNALA GELİP UZAK ASYA'DAN AKDENİZ'E BİR KISRAK BAŞI GİBİ UZANAN BU MEMLEKET, BİZİM.

    BİLEKLER KAN İÇİNDE, DİŞLER KENETLİ, AYAKLAR ÇIPLAK VE İPEK BİR HALIYA BENZİYEN TOPRAK,
    BU CEHENNEM, BU CENNET BİZİM.

    KAPANSIN EL KAPILARI, BİR DAHA AÇILMASIN, YOK EDİN İNSANIN İNSANA KULLUĞUNU, BU DÂVET BİZİM....

    YAŞAMAK BİR AĞAÇ GİBİ TEK VE HÜR VE BİR ORMAN GİBİ KARDEŞÇESİNE, BU HASRET BİZİM..."

    GELECEĞİMİZ AYDINLIK OLSUN!..

    YanıtlaSil
  11. Esin Hanım Merhaba,
    28 Ocak'ta Doğu Ekspresi ile 18 kişilik gezi-fotoğraf sever grupla Kars'a yolculuğumuz var.Gezi öncesi bilgilenmek bu, yolculuğu yapanların deneyimlerinden yaralanmak için int.te dolaşırken , bu çok güzel anlatımınıza rastladım,fotoğraflar da tam usta işi,elinize emeğinize sağlık.Verdiğiniz detaylı bilgilerden çok yararlandım ( özellikle yataklı vagon konusunda ),biletler henüz satışa çıkmadı gidişten 15 gün önce başlıyormuş umarım 19-20 numarayı yakalarım.Şimdi sıra Erzurum sonrasında,merakla okuyacağım.Sağlıkla ve güzelliklerle kalın.Sevgi ve selamlarımla
    Setenay Süzer-Gebze

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. @setenay süzer,

      Sayfama hoş geldiniz Setenay Hanım. Değerli düşünceleriniz için çok teşekkür ederim. Gezi yazılarımızı paylaşmaktaki amacımız da bu zaten. Tecrübelerimizi aktarırken, bilgilendirmek ve aynı zamanda yapmış olduğumuz bu gezileri de teşvik etmek..Gezi ve Fotoğraf severler için 'Doğu Ekspresi Treni' ile yolculuk yapmak çok özel bir duygu ve çok farklı bir deneyim. Anadolu'muz coğrafyası ve renkli dokusuyla, sosyal hayatı ile tam bir mozaik.. Ve tren yolculuğu da bu anlamda çok elverişli. Hem coğrafyanın kalbindesiniz hem de aynı zamanda size ait küçük bir otel odasındasınız :) Ne yazık ki artık Haydarpaşa'dan kalkmıyor trenler.. Biz 5 yıl önce bu geziyi Haydarpaşa'dan hareketle (Kemah'a kadar) gerçekleştirmiştik. Ve bu yıl da kaldığımız yerden Kemah'tan Kars'a kadar gidip bu turu tamamlamış olduk.

      Doğu Ekspresi Treni ile grup olarak gerçekleştireceğiniz bu gezi sizler için de son derece farklı bir deneyim olacak ve aynı zamanda nostaljik birer anı olarak da tarihinize geçecektir eminim.. Tüm grubunuza şimdiden keyifli, bol fotoğraflı ve hikâyelerle dolu güzel bir tren yolculuğu dilerim. Sizlerin paylaşımlarınızı da merakla bekliyor olacağım..

      Esenlikler dilerim..

      Not: 5 yıl önce gerçekleştirdiğimiz Doğu Ekspresi gezimize ait yazıları ise alttaki linkte ya da yukarıdaki yazıda ilk paragrafın ilk başlangıç cümlesi 'Doğu Ekspresi' ne 'tıklayarak' bakabilirsiniz. (Seri halinde hazırlamış olduğumuz 'Doğu Ekspresi ile Anadolu Manzaraları' Abdullah Bozdemir ait video çekimlerimiz de mevcuttur.) bkz. http://izlerveyansimalar.blogspot.com.tr/2009/07/dogu-ekspresi-ile-keyifli-bir-yolculuk.html

      Sil
  12. Fotoğrafların hepsi birbirinden güzel ellerinizi sağlık .Çadırkaya istasyon personeliyim.

    YanıtlaSil
  13. Malum blogumda kopyalama yasağı var Esinciğim. Verdiğin linki kopyalayamayıp Google'a yazarak buldum.
    Bak bizler istesek de bir yerden link dahi kopyalayamıyoruz.
    Gördüm üstten 3. fotoğrafı. Nasıl güzel. Be terbiyesiz hırsız, madem izin iste de kullan, kötü niyetli yaratık. Ya da bir kenara yaz bu harika fotoyu kimin çektiğini, link ver!!!
    Yook, vermezler. Başkalarının emeğini sahiplenip alkış beklerler. Birtakım çıkarlar uğruna böylesi alçalırlar. Ee, noldu şimdi? Çıktı ortaya...
    Susmayacaksın böylelerine. Orada burada, sosyal medyada ismen teşhir edeceksin ki azaldıkça azalıp yok olsunlar!!!
    Çok feci sinirlendim gerçekten...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. @Zeugma
      Kopyalama yasağı bende de var Zeugmacığım..ancak ben bağlantı linklerine izin verdim..bu yüzden üstteki yorumun altına verdiğim linkte olduğu gibi.. link oradan açılıyor, ama evet ya...link kopyalanamıyor/muş :)

      Bu tür emek hırsızlıklarıyla çok karşılaşıyoruz..bazen de 'E.N.'face sayfasında eşimin yazmış olduğu metinleri kullanıyorlar..kullananlar da nasıl desem trajikomik bir durum ama, kimi üst yetkililer! herhalde bu zatlar özel günlerdeki kutlama, anma vs. metinlerini yardımcıları yazıyor, bu şahıslarda oradan buradan çalıp amirlerinin eline veriyorlar..onlar da 'hımmm güzel olmuş' diyerek altına imzalarını mı atıyorlar!. acaba??? Kurumlar yetkin olmayan yetkililerle dolunca hâl böyle oluyor :)) daha ne çok densizlikler var bir bilsen!. arşiv fotoğraflarımızı 'sergi amaçlı' kullanmak için istiyorlar, veriyoruz...sergiyi açıyorlar...ama fotoğraflarda kaynak belirtmiyorlar!.. şaka gibi değil mi!. bilmem azalırlar mı!. bence çoğalıyorlar..arsızlar çünkü!.
      sinirlerine, sinirlerimize yazık!..değmez bu xxxx için..
      gülümseyelim boşver :)))

      Sil
  14. Icim dolu aglamak istiyorum...cocuklugumun gectigi yerler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ah gurbetlik!. insan, doğup büyüdüğü toprakları hiç unutabilir mi?
      Nereye giderse gitsin, ait olduğun yer; çocukluğunun geçtiyi yer(ler)dir hep!.

      Sil